مدل بهینه‌سازی بهره‌برداری از مخزن سد کارده با استفاده از برنامه‌ریزی تصادفی بازه‌ای چند مرحله‌ای

در مطالعه حاضر مدیریت آب سد کارده با استفاده از روش برنامه‌ریزی تصادفی بازه‌ای چند مرحله‌ای در شرایط عدم قطعیت مورد بررسی قرار گرفت. برنامه‌ریزی بازه‌ای چند مرحله‌ای از ترکیب دو برنامه‌ریزی پویا و بازه‌ای در چارچوب بهینه‌سازی تصادفی تشکیل می‌شود. پویایی مدل، به‌کارگیری خط مشی از پیش تعریف شده در طی فرایند بهینه‌سازی و استفاده از پارامترهای بازه‌ای و احتمالات در شرایط عدم قطعیت از مزیتهای این تکنیک است. این روش، سناریوهای تصمیم‌گیری تحت مقادیر مختلف کمبود آب را ارائه می‌دهد. داده‌های مطالعه از سازمان آب منطقه‌ای و شرکت آب و فاضلاب استان خراسان رضوی و برای سالهای 67 تا 86 جمع‌آوری شد. نتایج نشان داد در بدترین شرایط، طی سه سال آینده (تا سال 90) به‌ترتیب 1/9، 2/55 و 3/1 میلیون مترمکعب کمبود آب در بخش شهری و 0/22، 0/32 و 0/75 در بخش کشاورزی رخ خواهد داد. کاهش 0/5، 0/7 و 1 مترمکعب در الگوی مصرف ماهانه بخش شهری و افزایش 6، 11 و 20 درصد در راندمان آبیاری بخش کشاورزی تحت پوشش سد کارده، راهکارهای مناسبی برای رویارویی با بحران کم آبی در سه سال آینده است.